• Ik heet al sinds 12-dec-1975 Koelman, maar ik ben onmiskenbaar een 'product' van een Klaus (vader) en een Heukensfeldt (moeder).
  
• Ik ben de middelste van 7 kinderen, en heb 3 broers en 3 zussen. Alle 7 hebben wij vanaf onze geboorte vele jaren in hetzelfde huis in Bussum gewoond, op Beerensteinerlaan 8.
  
• Na het gymnasium heb ik, ondanks dat ik naar de universiteit had gekund en gemogen, om een aantal redenen besloten dat niet te doen, maar eerst een baan te zoeken, en via het werk me verder te ontwikkelen. (En ik kan alleen maar constateren dat dat wonderwel gelukt is.)
  
• Hoewel ik een ontzettende workaholic was, ik ruim 41 jaar bij 'hetzelfde' bedrijf (nou ja, overnames niet meegerekend) gewerkt heb, en ik tevoren nooit van plan was om vroegtijdig te stoppen met werken, deden zich toch omstandigheden voor die mij heel anders deden besluiten. In juli 2009 heb ik de knoop doorgehakt om per 01-jan-2012 te stoppen met werken. Wat ik met mijn vrije tijd zou gaan doen, wist ik toen nog niet, maar dat vulde zich sneller dan ik ooit had kunnen bedenken.
  
• Al in feb-2012 bleek onze broer Victor (zie zijn pagina) zeer ernstig ziek te zijn, en kon ik hem, met liefde en tijd, bijstaan bij allerlei medische zaken, zoals veel artsengesprekken, ziekenhuisbezoek, etc. (Victor was planner van beroep, maar een van mijn zussen zei al snel "Zelfs dat heeft hij goed gepland.")
  
• In die tijd werd ook duidelijk dat het 'fotografievirus' me inmiddels te pakken had. Ik fotografeer al vanaf jongs af aan, van alles en nog wat. Maar nu wilde ik een richting kiezen. Ik kwam uit zeer uitdagende banen, en wilde dus iets met nieuwe uitdaging. Maar wat?
  
• Gaandeweg bleek dat ik ineens af en toe vogels aan het fotograferen was. Vogels? Vogels! Hoezo vogels? Ik wist er niets van en vond er zelfs niets aan!
  En ineens viel het kwartje: Vogelfotografie, dat wilde ik gaan doen! Uitdaging genoeg: Ik wist (ondanks onze grote tuin in Bussum, en nu in Lelystad) zo goed als niets van vogels. Niet hoe ze heten, niet wat voor geluiden ze maken, niet waar ik welke vogels zou kunnen vinden. Ik wist ook niet hoe je ze moest fotograferen. Dus hoe pak je dat aan?
  
• Ik ging googelen, want ik kon toch niet de enige zijn die daar niets van wist? En dat bleek te kloppen. Er bleken 'Vogelherkenningscursussen' te bestaan. De dichtstbijzijnde was in Almere. Ik schreef me daar dus voor in. En Peter ging met me mee. Hij wist er (als ex-NJN-er) heel veel meer van dan ik, maar wilde wel zien hoe het daar geleerd werd, zodat hij me kon helpen om de vogels in het veld ook te herkennen.
  
• Het ging als een speer: Een jaar Basiscursus en een jaar Vervolgcursus. Dat was het ….eigenlijk. Maar ik bleek niet de enige cursist die er nog een jaar achteraan wilde. Dus met een groepje cursisten hebben we het bestuur 'de kop gek gezeurd'. En het werkte! Op de allerlaatste avond van de Vervolgcursus kwam de voorzitter melden dat ze hadden besloten er een cursusjaar achteraan te gaan maken. "Maar we noemen het Afrondingscursus, dus dit is echt het laatste jaar!" Ook daar genoten we van. En Peter ook! Heel leerzaam.
  
• Intussen was ik ook begonnen met vogelfotografieworkshops. En later zelfs de eerste heuse 'Vogelfotografiecursus' die ooit in Nederland gegeven is. Wat heb ik daar veel van geleerd!
  
• Tegenwoordig ben ik ook actief lid van de Werkgroep Natuurfotografie van de Vogel- en Natuurwacht Flevoland, coördineer ik de maandelijkse vogeltellingen in het Oostvaardersveld (waar Peter en ik allebei aan meedoen), en doe ik bijna elke maand mee met de maandelijkse 'wetlandtellingen' van Almere (waarbij ik inmiddels ook een stukje van de coördinatie doe.
  
• Daarnaast ben ik (al vanaf 2006) actief als voorzitter van Stichting Culturale.
  Dit is de organisatie die 10 jaar lang Atelierroute Lelystad heeft georganiseerd, dat later verbreed werd tot 'Tour of Art Flevoland'.
  
• Daarnaast zijn o.a. tennis en wandelen grote hobby's van me, en natuurlijk mijn sociale leven en netwerk! (Dat wil zeggen, buiten coronatijd!)
  

Iets anders waar ik al jarenlang door het jaar heen veel tijd en energie in steek is de Tour of Art Flevoland'. Dit grootste evenement op het gebied van beeldende kunst in Flevoland is gegroeid uit een initiatief van Peter en mij in 2005.

Wij misten in Lelystad een kunstroute of atelierroute, terwijl er in veel plaatsen wel een was. Na diverse pogingen doen om het anderen te laten organiseren, besloten wij om het dan maar zelf te gaan doen. Maar dan goed georganiseerd. Dat betekende voor ons: een stichting oprichten, een bestuur bij elkaar krijgen, subsidie aanvragen, sponsoren zoeken, een logo en huisstijl laten ontwerpen, etc., etc. En,… niet onbelangrijk …, uitzoeken of er Lelystadse kunstenaars zijn die eraan mee zouden willen doen.

Om een lang verhaal iets korter te maken: Vanaf 15 februari 2006 ben ik voorzitter van Stichting Culturale, tezamen met vier (nu en dan wisselende) andere Lelystedelingen.
Het aantal inschrijvingen in 2006 overtrof onze stoutste verwachtingen! Op 7 en 8 oktober 2006 vond de eerste Atelierroute Lelystad plaats, met maar liefst 66 deelnemers! Dat was een beetje veel, dus al in het tweede jaar hebben we een onafhankelijke ballotage ingesteld, en we laten nog steeds balloteren.

Het is ons, op het 4e jaar na, altijd gelukt om een hoofdsponsor te hebben die al het drukwerk gratis voor ons ontwerpt. De eerste vier jaar hebben we het ook de voorkanten van het drukwerk laten ontwerpen.
Vanaf de 5e editie (2009) heeft Peter jaarlijks de voorkanten van de brochures en posters ontworpen.
Hier enkele voorbeelden:

            

Dit sloeg aan. Dus gingen we op die voet verder. Maar dan natuurlijk onder een andere naam. Het was immers géén atelierroute meer. En Lelystad in de naam houden had gekund, omdat de locaties nog steeds in Lelystad zijn. Maar we wilden iets met 'Flevo' in de naam. Alles wat we konden bedenken, bleek al te bestaan. Vandaar dat we helaas moesten uitwijken naar een Engelstalige naam Het werd Tour of Art Flevoland. Dus werd het ook tijd voor een nieuw logo en een nieuwe huisstijl.
Onderdeel van de nieuwe huisstijl werd een jaarlijks wisselend plaatje op de voorkanten van al het drukwerk. Het eerste jaar het provinciehuis, in Lelystad. Daarna jaarlijks wisselend samengestelde plaatjes, waarin steeds gebouwen en/of kunstwerken uit verschillende Flevolandse plaatsen verwerkt zijn. Weer enkele voorbeelden:

            

En tot slot het plaatje dat in 2021 gebruikt gaat worden (als corona geen roet in het eten gooit, wat in 2020 wel gebeurde).


Het evenement is tot nog toe nog steeds een succes. Wel zijn we langzamerhand over wat veranderingen aan het nadenken, omdat je nooit te lang de opzet exact hetzelfde moet houden. Vooralsnog zijn we bezig maar jaarlijks extra, aandachttrekkende, onderdelen erbij te doen. We zullen zien waar dit toe gaat leiden.